Dit concept wordt uitgedrukt in template id mp-template-110 met het element id = mp-template-element-73
Voorschrift
Id
mp-dataelement612-4 (2013‑07‑24)
Cardinaliteit
1..* Mandatory
Omschrijving
De definitie is afhankelijk van de toepassing in ambulante respectievelijk klinische
situatie. Een ambulant recept wordt uitgeschreven door een huisarts of specialist
tijdens diens spreekuur of op de spoedeisende hulp, waarvoor de medicatie door de
patiënt zelf (of door een vertegenwoordiger) wordt opgehaald bij een openbare apotheek.
Een klinische
medicatieopdracht wordt uitgeschreven door een specialist ten behoeve van een opgenomen
patiënt, en doorgegeven aan de ziekenhuisapotheek, die de medicatieopdracht bevestigt
en garandeert dat de medicatie beschikbaar is.
De periode of duur van het met de patient afgesproken medicatiegebruik. Dit attribuut
geeft een tijdsinterval weer met start- en/of einddatum of een gebruiksduur.
Aanduiding van de spreiding van toedieningen binnen een bepaalde periode. Dit is één
van de meest belangrijke gegevenselementen bij het specificeren van het gebruiksvoorschrift
voor medicatie, aangezien het alle informatie bevat ten aanzien van het tijdsinterval
waarbinnen de toediening plaatsvindt en het doseerschema dat daarbinnen moet worden
gehanteerd.
De wijze waarop de medicatie moet worden toegediend aan de patiënt. De toedieningsweg
wordt in veel gevallen reeds volledig bepaald door de aard van de voorgeschreven medicatie.
Het expliciet doorgeven van de toedieningsweg mág altijd, maar is alleen noodzakelijk
als er meerdere mogelijke toedieningswegen zijn, waarvan de voorschrijver of verstrekker
er maar één wilt toestaan
De hoeveelheid van de medicatie die per toediening of tijdseenheid moet worden ingenomen
of aangebracht. De juiste interpretatie van deze hoeveelheid hangt direct samen met
de aard van de medicatie waarop de toediening betrekking heeft.
Aanvullende instructies bij het gebruik van de medicatie. Zeker bij ambulante medicatievoorschriften
komen dergelijke instructies vaak voor, aangezien de toediening dan in de meeste gevallen
door de patiënt zelf plaatsvindt en niet door een zorgverlener
Gebruiksinstructies die betrekking hebben op randvoorwaarden voor toediening van de
betreffende medicatie. Deze moeten dus gelezen worden als gebruik de medicatie niet,
tenzij aan deze voorwaarde is voldaan.
Een expliciet verzoek (bij een ambulant voorschrift) van de voorschrijver aan een
verstrekker (die al dan niet benoemd wordt) om een bepaalde hoeveelheid van de voorgeschreven
medicatie te verstrekken aan de patiënt of diens vertegenwoordiger
Hiermee kan een medische indicatie (in de vorm van een diagnose-aanduiding) worden
doorgegeven die de directe aanleiding vormde voor het voorschrijven van de betreffende
medicatie.
De ingrediënten van de aangeduide medicatiesoort. Dit kunnen werkzame (actieve) stoffen
zijn of hulpstoffen. De werkzame stoffen spelen een bijzondere rol, omdat deze a) bepalend zijn voor de farmacotherapeutische werking van de medicatie en b) de basis zijn voor aanduiding van de sterkte van de medicatie (bijv. 200
mg).